واكسن سرخك موجب بروز اوتيسم نمي‌شود
اين ايده كه واكسن‌ها ممكن است موجب ايجاد اوتيسم شوند، در سال ۲۰۱۰ توسط هيئت پزشكي بريتانيايي رد شد و نشان دادند آندرو ويكفيلد، پزشكي بود كه به‌خاطر منافع مالي سعي در انتشار چنين ارتباطي داشت، اما هنوز هم پژوهشگران درحال صرف زمان و هزينه براي بي‌اعتبار ساختن كار ويكفيلد هستند. ادعاي ويكفيلد موجب كاهش چشم‌گيري در واكسيناسيون در سرتاسر جهان و از جمله آمريكا شد.
تعداد زيادي از والدين مانع از واكسيناسيون كودكان خود مي‌شوند. اين روند به‌صورتي است كه متخصص كارشناسان سلامت عمومي هشدار مي‌دهند پيشرفت‌هايي كه در نتيجه‌ي تلاش ماموران بهداشتي حاصل شده و در سال ۲۰۰۰ سرخك در آمريكا ريشه‌كن شده بود، در حال خنثي شدن هستند. درماه‌هاي ژانويه و فوريه، ۲۰۶ مورد سرخك در ۱۱ ايالت آمريكا تأييد شد؛ بيش از تعداد مواردي كه در كل سال ۲۰۱۷ ديده شد.
آخرين مدركي كه صريحا وجود هرگونه ارتباطي بين اوتيسم و واكسيناسيون براي سرخك، اوريون و سرخچه را رد مي‌كند، روز دوشنبه در مجله‌ي Annals of Internal Medicine منتشر شد. در اين رابطه، پژوهشگران داده‌هاي كودكان دانماركي متولدشده در سال‌هاي ۲۰۱۰-۱۹۹۹ را كه شامل بيش از نيم ميليون كودك مي‌شد، مورد مطالعه قرار دادند. پژوهشگران از اطلاعات ثبت‌شده‌ي جمعيتي براي مطالعه ارتباط ممكن بين وضعيت واكسيناسيون و تشخيص اوتسيم استفاده كردند. يافته‌هاي آن‌ها نشان مي‌داد كه اين واكسن موجب افزايش خطر ابتلا به اوتيسم نمي‌شود و بدين ترتيب يك اطمينان آماري بيشتر براي آنچه قبل از آن، دانشمندان در موردش توافق داشتند، حاصل شد.
پژوهشگران همچنين نتيجه گرفتند كه واكسيناسيون موجب آغاز اختلالات توسعه‌اي در جمعيت‌هاي حساس نمي‌شود و با افزايش شيوع بيماري‌ها پس از واكسيناسيون ارتباطي ندارد. سعد عمر، استاد دانشگاه ايموري در مصاحبه‌اي با واشنگتن پست گفت: «تفسير درست اين است كه هيچ‌گونه ارتباطي وجود ندارد».
عمر اگرچه اين مطالعه را بزرگ‌ترين يا يكي از بزرگ‌ترين مطالعات انجام‌شده در اين زمينه خواند، ولي در عين حال اشاره كرد كه به‌جاي اينكه منابع محدود براي برطرف كردن شك در زمينه‌ي واكسيناسيون هدر برود، بهتر است در زمينه‌هاي اميدواركننده‌تري در حوزه‌ي پژوهش‌هاي مرتبط با اوتيسم صرف شود. او گفت تنها محدوديت اساسي تمام مطالعات مشاهده‌اي اين است كه براي مطالعه‌ي اثرات مورد انديشه متخصصين، شما نمي‌توانيد به‌طور عمدي افراد را واكسينه كنيد يا اينكه از واكسيناسيون آن‌ها پيشگيري كنيد چراكه اين كار غيراخلاقي است.
قرار است در كنگره‌ي آمريكا يك ارزيابي درمورد واكسن‌ها و گسترش بيماري‌هاي قابل پيشگيري انجام شود. اگرچه اين مطالعه طوري برنامه‌ريزي نشده بود كه با تحقيقات كنگره مقارن شود، ولي نتايج در لحظات حساسي منتشر شد. موارد ابتلا به سرخك افزايش يافته و موجب شده است كه متخصص كارشناسان درمورد قريب‌الوقوع بودن يك شيوع ملي هشدار دهند.
براساس گزارش مركز پيشگيري و كنترل بيماري‌ها، ۶ شيوع در آمريكا در شرف وقوع است. ۷۱ فرد در واشنگتن آلوده شده‌اند، امسال يك شيوع در كلارك‌كانتي اتفاق افتاد؛ جايي كه به‌علت موارد بالاي معافيت غيرپزشكي واكسن‌هاي مورد نياز، پژوهشگران آن را «نقطه‌ي جديد ضدواكسيناسيون» ناميدند. اين ويروس به همين شكل در ديگر مناطق جهان نيز منتشر شده است. اخيرا يك كودك ۵ ساله‌ي فرانسوي واكسينه‌نشده، اين بيماري را مجددا به كاستاريكايي كه ۵ سال بود در آن خبري از سرخك نبود، آورد. يك شيوع نيز زماني‌كه يك كودك واكسينه‌نشده بعد از ابتلاي به اين بيماري در اسرائيل به خانه‌ي خود برگشت، در جامعه‌ي يهوديان ارتودوكس در نيويورك آغاز شد. سازمان جهاني بهداشت گزارش كرده است كه در سال گذشته ۷۲ مورد مرگ ناشي از سرخك در اروپا اتفاق افتاده است. در سال ۲۰۱۵ زني در واشنگتن پس از درگيري با سرخك دچار ذات‌الريه شد و از دنيا رفت. اين نخستين مرگ ناشي از اين بيماري در آمريكا از سال ۲۰۰۳ بود. سرخك بسيار مسري است و مي‌تواند به‌مدت دوساعت در هواي اتاقي كه در آن يك فرد آلوده حضور داشته است، باقي بماند. درحالي‌كه بيماري اغلب با علايم شبه‌سرماخوردگي و جوش‌هاي پوستي آغاز مي‌شود، افراد مبتلا ممكن است دچار اشكالات سلامتي ديگري نظير ذات‌الريه و در موارد شديدتر التهاب مغز (آنسفاليت) و حتي تشنج شوند.
عمر گفت علت پديدار شدن اين جنبش مخالف كوچك، به‌وضوح ميزان موفقيت واكسن سرخك است. او درمورد واكسني كه از سال ۱۹۶۳ در آمريكا در دسترس قرار گرفت، گفت:
اين واكسن قرباني موفقيت خود شده است. وقتي شما خود بيماري را نتوانيد ببينيد، دشوار است كه مزاياي آن را ببينيد.
سوزين پاك گورستين، متخصص اطفال در سياتل و استاد دانشگاه واشنگتن گفت كه آگاهي عمومي از زماني‌كه جي اينسلي فرماندار واشنگتن در ماه ژانويه وضعيت اضطراري اعلام كرده، افزايش يافته است. بااين‌حال او از اين موضوع كه مردم براي محافظت از خود نياز به يك بحران داشتند، اظهار تاسف كرد. او گفت:
مردم فراموش مي‌كنند كه بايد نگران باشند و به اين ترتيب ما به اينجا مي‌رسيم. من جامعه‌ي واكسينه‌نشده‌ي خودمان را مقصر مي‌دانم كه به‌خاطر ارتباط بي‌اساس اين واكسن با اوتيسم، ترسيده‌اند.
آندرو ويكفيلد به همراه همسر و طرفدارانش در سال ۲۰۰۷
اما حتي با گذشت تقريبا يك دهه پس از استرداد اين مقاله توسط مجله‌اي كه آن را منتشر كرد (Lancet)، نگراني‌ها درمورد بي‌خطر بودن اين واكسن از بين نرفت و البته سرزنش‌هاي متخصصان اين حوزه از علم، ويكفيلد را ساكت نكرد. او با انتشار جزوه رايگان «بي‌اعتنايي سنگدلانه: اوتيسم و واكسن‌ها- حقيقت پشت يك تراژدي» در سال ۲۰۱۰، بار ديگر موجب بروز نگراني‌هايي شد و اين جزوه رايگان تبديل به جزوه رايگان مقدس طرفداران جنبش ضدواكسن شد. اين جزوه رايگان در سال ۲۰۱۷ مجددا به چاپ رسيد و از روز سه‌شنبه در رتبه‌ي ۱۲ آمازون در رده‌ي جزوه رايگان‌هاي پزشكي پيشگيرانه قرار گرفته است. نويسندگان در مقاله‌ي جديد خود نوشتند:
ارتباط بي‌اعتبار بين واكسن سرخك و اوتيسم همچنان موجب نگراني و چالش‌هايي در زمينه‌ي پذيرش واكسن مي‌شود.
اين پژوهشگران هم از گروه‌هاي در حال تلاشي هستند كه مي‌خواهند اين اطلاعات اشتباه درمورد واكسن را از بين ببرند. عمر گفت:
اين موضوع كه اين تلاش‌ها موفقيت‌آميز نبوده، نشان مي‌دهد كه به روش جديدي نياز است. سوالي كه در ذهن من است اين است كه آيا ما بايد انجام مطالعات بيشتر در اين زمينه را ادامه دهيم يا اينكه عدم اطميناني كه براي داشتن يك سؤال قابل پژوهش لازم است، در اين نقطه از بين رفته است. مطالعه‌ي جديد موجب تغيير ذهنيت كسي نمي‌شود.
به انديشه متخصصين او، يك رويكرد اميدواركننده‌تر، توسعه‌ي راهبردهاي ارتباطي و مداخلات رفتاري است كه توسط پزشكان به‌كار گرفته شود. الزام براي انجام واكسيناسيون به‌جاي دادن حق انتخاب به والدين براي واكسينه كردن فرزندشان مي‌تواند موجب افزايش حفاظت شود. براين اساس، پزشكان بايد زدن واكسن را به‌صورت يك انتظار و نه يك انتخاب پيش روي والدين قرار دهند. عمر گفت:
به‌جاي اينكه مثلا گفته شود آيا جاني كوچولو بايد واكسينه شود؟ بهتر است از اين جمله استفاده شود كه: زمان واكسن زدن جاني كوچولو فرا رسيده است. اين نوع بيان، اثرگذار خواهد بود.
هم انديشي ها